| |||||||||||||
|
LITURGICZNA SŁUŻBA OŁTARZA Kim jest ministrant? Po łacinie „ministrare” znaczy `służyć`. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo „ministrant” wskazuje szczególnie na służbę podczas Mszy Świętej. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy Świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu przy przygotowywaniu ołtarza i darów potrzebnych do ofiary Mszy Świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy. Ministrant jest tym, który niesie znaki Ministrant w czasie liturgii nosi określone przedmioty, które są niezbędne w jej sprawowaniu i mają szczególnie duże znaczenie. Mają one ludziom wierzącym wskazywać na inną rzeczywistość. Ministrant powinien sam być znakiem Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele jest zarówno sprawą kapłana, jak i sprawą całej parafii oraz wszystkich wiernych! Pokazuje też, że „uczestniczyć w liturgii” to nie tylko słuchać i oglądać, ale też współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w nią angażując! Nie tylko ministranci Liturgiczna Służba Ołtarza to nie tylko ministranci, lecz także aspiranci i lektorzy. Aspirant jest kandydatem na ministranta. Natomiast lektorem zostaje ministrant, który służył przez kilka lat. Zadaniem lektora jest odczytywanie Słowa Bożego, komentarzy mszalnych lub wezwań do modlitwy powszechnej. Kto jest patronem ministrantów? Patronami ministrantów są m.in. św. Jan Berchmans i św. Stanisław Kostka. Jan Berchmans urodził się w Diest, w dzisiejszej Belgii, w 1599 roku. Po trzyletniej nauce u miejscowego proboszcza, który przygotował chłopców do kapłaństwa, wstąpił do kolegium jezuickiego w Mechlin. Rok później rozpoczął nowicjat. W 1618 roku odbył pieszo dziesięciotygodniową podróż do Rzymu, aby kontynuować studia w kolegium rzymskim. Jednak nie dane mu było dożyć święceń kapłańskich, ponieważ w wieku 22 lat ciężko zachorowało. Kiedy leżał na łożu śmierci, chwycił różaniec, krucyfiks i księgę reguł, po czym zawołał: "To są moje trzy skarby, posiadając je, umieram szczęśliwy". Zmarł następnego dnia – 13 sierpnia 1621 roku. Został beatyfikowany przez papieża Piusa IX w 1865 roku, a kanonizowany przez papieża Leona XIII w 1887 roku. Stanisław Kostka urodził się 28 grudnia 1550 roku w Rostkowie pod Przasnyszem na Mazowszu. Był synem Jana, kasztelana zakroczymskiego, i Małgorzaty z Kryskich. Kiedy miał 14 lat, został razem z bratem wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Stanisław połączył naukę z życiem religijnym. W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Nagłe uzdrowienie przypisał Matce Bożej, do której miał wielkie nabożeństwo. Stanisław pragnął wstąpić do zgromadzenia jezuitów, ale nie mógł liczyć na pozwolenie rodziców. Dlatego w sierpniu 1567 roku, pieszo, w przebraniu, uciekł z Wiednia. Dotarł do Dyllingi w Bawarii (ok. 650 km), gdzie zgłosił się do późniejszego świętego - Piotra Kanizjusza. Ten wysłał go do Rzymu. Tam 28 października 1567 roku został przyjęty przez Franciszka Borgiasza (kolejnego przyszłego świętęgo) do nowicjatu jezuitów. W wieku 18 lat złożył śluby zakonne. Niestety, niedługo potem, 14 sierpnia 1568 roku, zmarł w Rzymie na malarię. Kim są ministranci na Rotmance? Nie jesteśmy grupą świętych, ale niewątpliwie staramy się w swoim życiu – także poza kościołem – podobać się Panu Jezusowi! Kiedy się spotykamy?
Jeśli chciałbyś się włączyć do naszej wspólnoty, przyjdź i powiedz o tym Księdzu w zakrystii albo „zapukaj” na naszą zbiórkę. Zapraszamy! |